12Aralık’da Türk Eğitim Sen’nin önderliğinde “Tek Yürekde Buluşalım” adlı büyük buluşmaya onur müsafiri olarak ben de davet edilmiştim. Antalya’da gerçekleşen bu toplantıya Türkiye genelinden il şübe başkanları ve ilçe temsilçileri katılmıştı. Açliş konuşmasını Sendika’nın genel başkanı ve bizim de uzun yıllardan beri tanıdığımız, karekterine, milli duruşuna, dürüstlüğine saygı duyduğumuz İsmail Koncuk bey yaptı.

Başında olduğu kurumun sorunlarını dile getirmekle yanaşı bu sorunların çözülmesi için verdikleri mücadileni, kul hakkından yana olduklarını ve bu yolda Türk Eğitim Sen üyeleri ile birlikte haraket ettiklerini anlattı. Toplantıya katılanların tamamı ömrünü Türk Eğitimine adamış hocalardı. Türkiyemizin aydınlanması için bu şerefli işe gönül vermiş öğretmenler olarak, Türkiyemiz için Tek Yürek olmuştular. Türküye`yi gömülmek istenen karanlıktan kurtarmanın yollarını tartışıyorlardı.

Tüm baskılara ve zorluklara rağmen dimdik ayakta durmanın gururu içinde olan güzel İnsanlar Türkiyemiz için savaşıyorlardı. Hakk’tan güc alarak başlarına getirdikleri, inandıkları, kendilerinin dediyi gibi Adam Gibi Adam-İsmail Koncuk beyi sevgiyle alkışlıyorlardı. Onların hakları için cesurca mücadile eden Başkanlarının arkalarında dağ gibi durduklarını beyan ediyorlardı. Orada sadece Türkiyemiz ve iç sorunlar konuşulmadı. Milli mefkure sahibleri oldukları için Türk Dünyası ve yaralı parçası olan Karabağ, Kerkük, Doğu Türküstan ve zülme maruz kalan tüm Müslüman dünyası konuşuldu. Dünyanı yonetenlerin Türk ve Müsülman dünyasına adaletsiz yaklaşımı, onlara taşeronluk yapanların hainliyi konuşuldu.

Türkün ekmeğini yeyib, suyunu içenlerin namertce vatanımızı sırtından hancerlemesi konuşuldu.

Ben de konuştum, Hazar`ın kıyısından sesimi seslerine katmak için, Türk Milleti için çırpınan yüreklerine az da olsa güc vermek için onlarla buluştuğumu anlattım.

Beni ayakta sevgi dolu yürekleri ile karşıladılar.

Bir Millet olmanın gururunu yaşattılar.

Türkiye`nın Sendikası nasıl olur bir daha orda gördüm, Hakk’dan yana olmanın verdiği mutluluğu onlarla yaşadım, özgürce Milletin gür sesini onlarla haykırdım, “Ne Mutlu Türküm Deyene” söylemenin sevincini onlarla yaşadım. Ve bir  daha emin oldum ki, bu aydın insanlar var oldukca Türkiyeni hiç kimse karanlıklara sürükleyemez, önlerinde ateş olurlar, kimse Türkiyemizi bölemez, mızrak olub gözlerini oyarlar, Türk Devletini ve Milletini yok sayanların karşısına Metehan, Atilla, AlpArslan, Fatih, Selahaddin, Cengiz han, Atatürk olarak çıkar, bu dili haçalı Türk düşmanlarını, tarihin çöplüğüne gömerler.

Büyük Buluşma`nın finalını ise  Türk Milli Vicdanının sesi Ahmet Şafak yaptı. Öyle müthiş bir sahnesi vardı ki, üç buçuk saat nasıl geçti, bilinmedi. Yüzümüzü güldürdü, Ruhumuzu oyandırdı, kalbimizi bazen hüzünle, bazen sevgiyle doldurdu. Aklımızı başımıza alarak düşünmemizi sağladı…

Bir ozan, bir hoca, bir savaşçı tavrıyla sahneye ve bizim gönlümüze hakim oldu…

Sevdalı çocular gibi,sevdalandık…

Ama bizim dertimiz Memleket meselesi dedik…

Ordu çökerse devlet çöker…

Kavim Kardaş, geldikleri gibi giderler, diyen Sarışın Kurt olduk…

Beyler, bu Vatan Size neyledi, diye sorduk…

Yüreğimizde Vatan, Millet Aşkına Şavaşmağın onuru içinde bir daha Türklüğümüzle buluşmak arzusuyla ayrıldık.

Gaflette olanları ayıltmak için Ayrıldık.

(Ali Osman Akalan,Talib Geylan, Cengiz Kocakaplan, Seyid Ali Kaplan, Musa Akkaş ve güzeller güzeli Firdevs Işık! Sizler, Türkiyenin aydınlık yüzü olan güzel insanlar! İyi ki, varsınız… İyi ki, Sizi tanımışım).