PKK’nın siyasi kanadı,İstanbulda partisinin konqresini yapıyordu. Tıklım-tıklım dolu bir salon, Atatürk’ün portresinin yerinde,Öcalan’ın portresi asılmıştı ve salonda bir tek Türk bayrağı yoktu…

İlk önce çıkaramadım, kendi-kendime sordum, burası neresi? Sonradan anladım ki, burası Yeni Türkiye!

Yaşanan bir çözüm süreci var, artık bu sürecde yaşananlara şaşırmamak lazım. Adı üstünde çozüm süreci…

Türkiye PKK’a sorununu çözmek isterken,devletin temel taşları çözülmeğe başladı.

İlk önce Türk milli kimliyinin içi boşaltıldı, ikinci olarak, cumhuriyetin kurucusu ve türk milli kimliyini devlete kazandıran Mustafa Kemal Atatürk devrimlerinin içi boşaldıldı, sonra sıra Devletin güvenliğini temin eden Orduya geldi, devlete silahlı baş kaldıran terör orgütü ve başında dayananlar müzakereci olarak muhatab alındı,Ordu ve başında duran paşalar terör suçlusu olarak tanımlandı ve zindanlara tıkıldı.Tüm yaşananlar,bu günlere ortam hazırlamaktı ve malasef başardılar…

PKK yanlısı olmak, onun propaqandasını yapmak, Apo’ya sayın demek bir zamanlar suç sayılırdısa, şimidi moda oldu… Sıradanlaştı… Milletin gözü bunları görmeye alıştı….

Aynısı ermeni konusunda da yapılmaktadır… Sözde ermeni soykırımını ağzına almaya cesaret edemeyenler, şimdi Başkent Ankara’da ve Türkiye genelinde Ermeni soykırımı konferansları yapmaya başladılar…

Ne garibdir ki, Ermeni açlımı Hrant Dink’in muammalı ölümüyle başladı ve Türkiye’ye Ermenistanla sınırları açmak için baskılar başladı, verilen tavizler sonu gelmeyen talepleri getirdi, sonunda “Ermeni soykırımı tanınsın” diyen Ermeni yazar başbakanın baş danışmanı oldu.Osmanlı’nın son dönemlerindeki gibi…
PKK’nın içindeki ermeni asıllı kürt görünümlü türk düşmanları,diş işbirlikçileri ile birleşerek Türk Devletini devlet yapan her şeye saldırmağa başladılar. Bayrakları bayrak yapan Şehit kanıyla boyanmış ay yıldızlı bayrağımızı askeri üsten indirdiler ki,dünyanın heç bir ölkesinde bunu yapamazdılar… Bölmeye çalıştıkları ülkenin Meclisinde devletin kurucu milleti olan Türk milletini suçlamak cesaretinde bulundular,silahlı ordularını kurdular,PKK’nın elebaşısı aklanmaya çalısılıyor…

Şimdi sıra Türk dilinde,o da osmanlıca olsun ki,türk sözü birilerini rahatsız etmesin…

Türk devletinin,istiklal marşını söylemek nerdeyse kahramanlık oldu,Ay yıldızlı bayrağı açmak gibi…

Türkiyede her kes çok mutlu,türkün dışında… Dünyada olduğu gibi…

Türkler çok mutsuz,mazlum,masum ve sahibsiz…

Ermenistan denilen o devletin kurulduğu yurdun gerçek sahibleri olan Azerbaycan türkleri en son 1988’de son neferine gibi tam da bu aylarda kışın zemherinde ayakyalın, başıaçık, evinden-eşiyinden sürüldü,yollarda ölen ve öldürülen yüzlece türkün kanı yerde kaldı ve malasef bu derdimizi Türkiye`de bile anlatmakta zorluk çekiyoruz…

Bu sebepten karşıdan gelen 24 nisan`a hazırlıklı olmak zorundayız… Ağır aylar bizi bekliyor… Bunun için en büyük devletimiz olan Türkiye`de diaspora oluşturmak zorundayık… Sözde ermeni soykırımı`nın 100.yıldönümü öncesi onların şerinden, iki kardeş arasına nifak sokmasından kendimizi korumağın yollarını aramalıyız…

Nerden nereye geldik…

Not:Sözde Ermeni Soykırımı en çok son 12 yılda dünya devletlerinin parlamentosun’da tanındı! Türkiye’ye taviz vermesi ve Ermenistanla sınırları açması için silah olarak kullanıldı…

Tenzile RÜSTEMHANLI