Sözün bittiği, Şehidin öldüğü, Vatanımın bölündüyü yerdeyim.

Sözler ne zaman ölür? İnsan hiss ettdiği duyğuları tarif etmeğe söz bulamayanda. Son dönemde Türkiye`de yaşanan acıları ifade ede bilecek söz bulamadım malasef…
Ben söze çok değer veren birisiyem, sözümün gözden düşeceğinden çekindim, yazamadım…
Sehit Analarının acısını sözümle hafiflede bilmeyeceğimden korktum ve sustum.
Sözler boğazımda kilitlendi, nefes alamadı, can bulamadı, boğularak öldü ve kalbime düştü.
Şimdi yüreyim Ölü Sözler Kabristanlığı, yüküm çok ağır, çok acı, gücüm tükeniyor, daşıması çok zor.
Bu acılar içinde Şehidimi göz pınarında yıkadım, sadece Genc Fidanlara ve onların Analarının yerine ağladım, ağıtlar yaktım, sakin ve sessiz.
Sözler ölmüş benim için… Söz sahibleri öldürdü sözümüzü.
Barış sözü verdiler, tutamadılar…
Çözüm süreci diye söz verdiler, devlet, millet, vatan ve kutsal ne varsa çözüldü, bir tek bunların sahta sözleri ve yüzleri çözülmedi…
İstikrar dediler, ülke kan gölüne dönmekte…
Komşularla sıfır sorun sözüyle yola çıktılar…
Türkiyeni bin bir sorunun içine soktular. Türkiyenı Orta Doğuda av kekliği durumuna gettirdiler. Şimdi ben bu ülkeni ölü sözler kabristanına çevirmiş siyasi zihniyetin ardınca giden ve ölü sözlerden medet uman insanlara ne diyeyim? Bunun adı ne? Bu nasıl bir ahlak? Bu nasıl bir İman? Çok değil, sadece bir yıl önceye dönüb bakın, sonra onların sözlerini dinleyin ve inanmak istediklerinize inanın. Bundan ötesi varmı? Canınız ne kadar yanmalı ki, bu söz canbazlarını tarihin çöplüğüne gömesiniz?
Sehitler ölmez deyirik ya, artık Şehitlerimiz de ölüyor. Uğruna can verdiği toprak hainlerin siyaset meydanına cevrilende, şehit kanıyla boyanmış Ay Yıldızlı Bayrağımız askeri üsten indirilende, başta Demirtaş olmakla HDP’liler Meclis kürsüsünden konuşanda, PKK ve Katil Öcalan`ı muhatap alıp masa basında konuşulanda, Yandaş medya ve Akil İnsanların Apo`nu barış elçisi diye övgüler yağdıranda, Şanlı türk ordusunun Paşaları başta olmakla askerler terorist diye içeri tıkılanda, teroristlerin yoluna güverçinler uçuranda, Cumhuriyyet`in temeline dinamitler koyulanda, Türkiye bölünmesin deye kanıyla koruduğu Vatan topragının doğusu ve güney doğusu PKK katillerine terk edilende ve tüm bunlar baş verirken, bu acılara rağmen oylarını HDP’ye vererek türk siyasetinde teroristleri söz sahibi edenler susanda, şehitler ölür, hem de defalarca ölür.
Şehitler ölürse, Vatan bölünür, Vatan bölünürse, onun için Şehit olanların Şehit Ruhu bir daha ölür. Şehitleri öldürüb,Vatanı böldürenlere inanmayın, aldanmayın, sonda her şeyden olursunuz, en önemlisi Vatansız kalırsınız. Bu toprakları bizlere Vatan yapan atalarımızın ruhu bizi affetmez.
Şehitler ölmesin, Türkiyemiz bölünmesin.
P.S. Yazını bitirdiğim anda gazeteci Agil Alesger`den telefon geldi. Acı haberi vermek için. Iğdırımızda polis servis arabasına hain pusu kurulmuş ve sayı 10`un üzerinde olan genc fidanlarımız şehit olmuş… Yine söz boğazımda düğünlendi… Yine konuşacak söz bulamadım…