Sabir Rüstemhanlının 28 yıl önce yazmış olduğu şiirini sizlerle paylaşıram.
Ölende Bayrağa Bükülmuremse,
Şiirimden “kan iyi”gelmirse eğer,
Bu söz yarışında zefer çalarak,
Bu söz savaşında ölmürse eğer,
Her şiirim askertek kurban gitmeye,
Daşkalak edilib, Şehid olmağa
Hazır deyilse,
Kesin bu şarkını, kesin yarıda,
Demeli hakkım yok kelme kesmeye!
Bu torpak üstünde yüzü aklıkla
Eli yüreyinde rahat gezmeğe!
Sığallı sözlerden etim ürpeşir,
Bağışla, kef damak zamanı deyil,
Yüzüne bin yüzün mühürünü vuran,
“Bal dodak”,”gül yanak” zamanı deyil.
Hançerim desteksiz, kılıncım kınsız,
Sinem kalkan gibi çapık-çapıktır.
Dikanlı meftiller didib gönlümü,
En uzun şarkım var,
O, Ayrılıktır!
Kişiye bu kadar dinclik yakışmaz,
Bu dertler benimse, kef benim deyil.
Ölende Bayrağa Bükülmüremse,
Beş arşın temiz bez kefenim deyil!
Önümde bu kadar uçurum varken,
Kimdense merhamet uma bilmerem.
Bu gözden o göze ışık yansımırsa,
Gözümü rahatca yuma bilmerem.
Kolumu çırmayıb meydan açmayan
Sözlerim hanımtek etirlenibse,
Sengerden yayınıb, kurşundan korkub,
Övgü gölgesinde çetirlenibse,
Ölen günlerime yas tutmalıyam!
Savaş himni gibi doğulmadımsa,
Görüş şarkımı da unutmalıyam!