Sənə bir daş atar yerindən duran,
Səni sevdiklərin daşqalaq eylər.
Bir əlində daş var,birində Quran,
Daş atan bilirmi nə günah eylər?!
Silərsən gözündən axan yaşları,
Öpüb əzizlərsən sən o daşları,
Deyərsən: “Var olun,qan qardaşlarım”,
Məni təzə daşa kim qonaq eylər?!
(Ramiz Rövşen)
Bu gün Ebülfez Elçibey`in Tanrı Dağı`na uğurlandığı gündür…
Tanrı`nın Türk Dünyası`na gönderdiği ender şahsiyetlerden biridir Elçibey…
Son ana kadar Türk Milli Mefkuresine sadık, türkçülük ideolojisini cümhurbaşkanlığı görevinden bile yüksekte tutan bir lider…
Varlığını Türk Halkı`na adamış, kanının son damlasına kadar milliyetci, cümhuriyetci ve Turancı bir lider…
Öyle bir lider ki, türkün kanı akmasın, kardeş kardeşe kurşun sıkmasın diye, görevini bile bırakıyor…
Kimse Sovyetler`in yıkılacağını hayal bile etmediği zamanlarda Ebülfez Elçibey “Bu kuruluş dağılacak” diye haykıran, zindanlarda zülm görse de, uğruna baş koyduğu Türklük Davasından asla vaz gecmeyen bir önder…
Türk Dünyası`nın kayıtsız-şartsız kabul etdiği, Türküstandan Anadolu`ya her bir türkün sevdiği, her kesi kucaklayan bir lider…
Aslında günümüz Türk Dünyası`nın en çok ihtiyacı olan bir insan…
Günümüzde yaşanan onca olumsuzlukları, Türk Dünyası`nın, Türkiye`mizin düştüğü durumları görünce, Elçibey`in yeri apayrı görünür…
Bey türk milliyetcilerine karşı bu saldırılara ne derdi? Elçibey Atatürk`e karşı çirkin provokasyonlara nasıl tepki verirdi? İmkan tanırmıydı, kimse Mustafa Kemal Paşa`ya el uzatsın? Asla! Cümhurbaşkanı makamındayken kendisine “Ben Atatürk`ün askeriyim” diyen bir liderden bahs ediyoruz…
Belki de bu günlerde yaşananları görmemesi, bu olanlara müdahele etmemesi için Amerika seferinde bir şeyler yaptılar…
Sağlam gitdiği Türk Yürüşü`nden geldikten bir kaç ay sonra koskoca Çinar aramızdan yıldız gibi kayıb gitti…
Ama millet ona efendilik değil, hizmetkarlık eden liderine sahib çıktı…
Ebülfez Elçibey bir cümhurbaşkanı gibi değil, Türk Milleti`nin ender evlatlarından biri gibi uğurlandı Tanrı dağı`na…
Elçibeyi sevgi seliydi son menziline aparan…
Son menzil`e gitmeden once Gülhane`de O büyük insanı gören az insandan biriydim ve hepimizin gözü yaşlıydı…
Eşimle ben Elçibey`le zor günlerin dostuyduk ve onu ziyaret etmek vefa borcum idi…
Ölümüne günler kala hala Türk Dünyası için yanan yüreğini gördüm…
Tek düşüncesi Türk Dünyası için milli aydınların birliği idi…
Senelerden beri tanıdığım Elçibey`i ziyaret etdiğimde Ona Allah`tan şifa dilemek idi maksadım…
Ama O, hiç mevzunu hastalığına getirmeyib, Türk Dünyası için yapacaklarımızı konuşuyordu…
Nerden bilelim ki, Elçibeyle bizi bir kaç gün ayırıyor ve Beyin acelesi bu yüzdendir…
Elçibey bu gün yok aramızda..
Ama Elçibey`in fikirleri yaşıyor ve yaşayacak…
O fikirleri savunan, Türk Dünyası için çarpışan insanlar var oldukca, Elçibey yaşayacak…
Ruhun şad olsun, Böyük Türk Milliyetçisi ve Devlet Adamı Ebülfez Bey!..