15 Oktyabr 2024, Çərşənbə axşamı - 15:58

Tənzilə Rüstəmxanlı : 24 Nisan “Sözde Ermeni Soykırımı”-günüdür,dünya yene bir yalanın peşinde sürünür

Asıl büyük tehciri kim yaptı? Ermeniler hep mağdur`u oynadılar… Hep ezilen onlardı… Hep evi yıkılan onlardı… Hep göçe zorlanan onlardı… Hep kıyıma uğrayan onlardı… Ama kimse onların yaptığı ve yaptırdıkları cinayetleri görmedi… Bir asırda üç defa türklere karşı soykırım yapan nedense soykırım mağduru ilan edildi… Tarih 1800`yılları gösterirken, Kafkas`da ermeni nüfusu mevcut ahalinin 1/10`i kadar bile değildi… Ne kendilerine aid şehirleri, ne de devletleri vardı… 1828 Gacarlar`la mukavele imzalayarak, Azerbaycan`ı ele geçiren ruslar Osmanlı ile sınıra İran topraklarından ermeniden duvar hörmeğe başladılar… Ama yine yetmedi… Ermeni nüfusunu çoğaltmak için çeşitli oyunlar oynandı. En son 1905-1920 yılları arasında tarihi topraklarımızdan Göç`e zorlandık… 1890`lı yıllarda Osmanlı topraklarında çıkarılan başarısız olan ermeni isyanlarına katılanların yardımlarıyla İrevan`da katliamlar yaparak, bizleri baba yurtlarımızdan kovalamağa başladılar… Tüm tarihi mekanlarımızın isimlerini değiştiren ermeniler Çar Rusya`sından aldıkları destekle, büyük bir taarruza başladılar. Yüzlerce köy yakıldı… Binlerle insanımız şehid oldu… Ona rağmen 40`lı yıllarda şimdi Ermenistan adlanan Batı Azerbaycan`da türk nüfusu ermeni nüfusu ile yarışıyordu… Bunun için yine İran`dan binlerle ermeni sovyet Ermenistan`ına köçürüldü… Sovyet lideri Stalin`den ve Moskova`dakı ermenilerden güc alan Ermenistan Sovyet Cumhuriyeti 1948-53 yıllarında İran`dan gelen ermenilere yer açmak adı ile yüz binlerle Azerbaycan türkü`nü trenlerle Azerbaycan`a, Kazakıstan`a, Türkmenistan`a sürgün ettiler… Ben de o sürgüne maruz kalan ailelerden birinin çoçuğuyum… Benim de ailem sofrasını bile toplayamadan, hiç bir eşyasına dokunamadan trenlere vahşilikle bindirilerek, kendi topraklarından kovuldu… Evet! Ermeni bu gün mağduru oynaya bilir… Ama biz onun vahşi yüzüyle sadece Hocalı`da karşılaşmadık… 1905`den günümüze biz ermeni`yi güzel tanıyoruz… Bu gün Ermenistan üç-beş kendi kardeşi yezididen başka hiç bir milletin yaşamadığı bir ülkedir. Nasıl olurda, 1897 yılına ait Rusya belgelerinde İrevan`ın 1301 köyünden 959`da türklerin yaşadığı (ermeni göçlerinden sonra bile) bildirildiği halda bu gün o topraklarda esirlikte olan soydaşlarımız dışında kimse yok… Bu bir soykırım değilmi? Mühürlü kapı aralamak isteyenler bu gerçeği neden göremeyecek kadar kördürler? Son türkler Ermenistan`dan 1988 yılında kovuldular. Bununla da eski türk mahalında bir insan bile kalmadı… Bu vahşiliği yaparken binlerce Azerbaycan türkü acımasızcasına katledildiler… Hamile kadınların karnı, ihtiyarların yüzleri doğrandı… Körpe bebeklere süngüler saplandı… Ama dünya hala ermeni`yi mağdur sayıyor… Hala ermeni ezilendir… Acaba ezilen, esir olan, toprağından, evinden-yurdundan olan kimdir? En büyük tehcir kendi devletinin sınırları içerisinde devletin himayesinde bir şehirden diğerine gitmektir, yoksa kendi dede yurdundan ayağı çıplak, başı açık kovulmakmı? Azerbaycan türkleri`nin bir asırda üç defa soykırıma, sürgüne maruz bırakılacak kadar büyük suçları neydi? Türk olmakları! Bu gün 24 Nisan “Sözde Ermeni Soykırımı”-günüdür,dünya yene bir yalanın peşinde sürünür.

Bir cavab yazın

Sizin e-poçt ünvanınız dərc edilməyəcəkdir. Gərəkli sahələr * ilə işarələnmişdir

Tərtibatçı: WebMark Studio

Tənzilə Rüstəmxanlı

Tənzilə Rüstəmxanlı